Allereerst iets prachtigs wat ik in mijn laatste bericht nog niet had verteld. Vorig jaar waren ik en mijn ouders op vakantie. Vakantie is een periode waarin ik tot rust kom en niets van studie of werk aan mijn hoofd hebt. Juist in die periodes, dat merk ik bij mezelf, wil ik nogal eens gaan nadenken. Nadenken over Jiska bijvoorbeeld. Mijn stemming over de situatie kan dan wel eens in een dalletje terecht komen, maar gelukkig wordt ik daar altijd uit getrokken. Zo was ik op 30 juli 2011 voor dat ik ging slapen (prachtige) foto's aan het bekijken van haar, ik sluit het programma af en merk ineens dat het achtergrond nummer dat ik op had staan de volgende titel had 'The Day Will Come'. Super!
Voor mij was dit heel duidelijk (Ik lees duidelijk Jiska!). Dit soort momentjes moet je willen zien, God maakt meer duidelijk dan je aanvankelijk door hebt.
Even een klein intermezzo voor de beeldvorming van de lezer, wat helpt om het einde van dit bericht beter te begrijpen. Op 23 december 2011 was ik (al) bezig met het uitzoeken van een reis om in de zomer van 2012 te maken. Ik was van plan om naar India te gaan om daar te gaan fotograferen. Die plannen stelde ik op 22 januari 2012 bij, Kenia leek mij de perfecte locatie om te gaan fotograferen.
Maar goed... dan kom je weer eens in een dalletje, ik droomde dat 'Jiska het zat was dat ik nog steeds achter haar aan zat'. Aldus een aantekening van mij van 5 februari 2012. Daarachter schreef ik echter achteraan: 'heb nog steeds 100% vertrouwen dat het goed met haar komt'. Let erop dat het hier niet om mijzelf gaat, maar dat het om haar gaat en ik bedoel met 'dat het goed met haar komt' dat Jiska tot inkeer zal komen en Jezus zal accepteren. Op 10 februari 2012 schreef ik dat ik die week een nieuwe foto van Jiska was verschenen op Facebook, ik was God hier dankbaar voor.
Vervolgens schrijf ik ook dat Jiska het idee naar vond dat bij de recentelijke inbraak in haar studentenwoning 'ook tussen haar foto's kon zijn gekeken'. 'Ze probeerde al via Facebook zoveel mogelijk af te schermen'. Moeilijk, moeilijk, moeilijk. Heb ik nou zo'n vreemde indruk achter gelaten?
Zou jij nu nog vertrouwen op God? Ik wel!
25 februari 2012: reis geboekt naar Kenia!
4 maart 2012: Een vriend van mij vierde zijn verjaardag, vaak was het zo met verjaardagen dat we bijvoorbeeld tot 2-3 uur 's nachts FIFA deden of iets dergelijks, maar af en toe gingen ze ook wel eens de stad in. Stappen trok mij nooit heel erg. Ik ging af en toe mee, niet vaak. Voorafgaand op de verjaardag had ik het er wel met God over of het wel verstandig was om de stad in te gaan. Ik vroeg God of Hij me wou laten zien of het verstandig was om de stad in te gaan, i.v.m. Jiska. (Hiermee bedoel ik dus dat ik eigenlijk alleen wou gaan stappen als ik hiermee de kans creëerde om Jiska weer eens in het echt te zien. Het was namelijk bijna 2 jaar geleden dat ik haar voor het laatst in het echt had gezien.) Ik stap op de fiets om samen met een andere jongen uit mijn dorp richting zijn huis te fietsen, vrijwel direct begon hij te vertellen dat ze met z'n allen de stad in wouden gaan. Het was voor mij al duidelijk, ik ga mee!
En ja hoor, drie keer raden wie ik zag ik de stad... Jiska! Super tof! En als je richting de wc loopt, haar ziet staan en iemand naast haar mij aanspreekt dan is dat helemaal geweldig. (Je moet je voorstellen dat ik haar 2 jaar niet in het echt heb gezien en nu ineens naast haar sta te praten!)
En dan is het weer een rustig, wel enkele keren een hele toffe foto van haar mogen zien! Voor hemelvaart (16 mei 2012) schrijf ik nog dat ik dankbaar ben dat het geloof mij heeft mogen bereiken en dat ik hoop dat Jiska volgend jaar ook zal gedenken dat het geloof ook haar heeft mogen bereiken.
19 mei 2012: Reis Kenia geannuleerd! Vreemd, ik had het totaal niet verwacht. Er waren te weinig deelnemers. Die middag kijk ik op Facebook en ik lees een berichtje van iemand bij mij uit de kerk. Ze zochten een jongen tussen 18 en 30 jaar om op de camping mee te helpen aan evangelisatie werk (Dabar). Een duidelijke boodschap, heb me aangemeld!
Sta open voor dergelijke boodschappen van God! Het bleek uiteindelijk ook erg belangrijk voor mij te zijn dat ik Dabar-werk heb gedaan, waarom dat lees je aan het einde!
Op 9 juni 2012 heb ik de film The Shawshank Redemption gezien.Mijn moeder kreeg die gratis bij wat boodschappen, leuk detail: Jiska had deze film ook geliked op Facebook. De film ging over hoop. Ik raakt vol liefde geloof en hoop! Ik las die avond Johannes 14, dit hoofdstuk was aan de beurt, en de tekst bevatte erg bemoedigende woorden. Vers 14 bijvoorbeeld: 'Als u iets vragen zult in Mijn Naam, Ik zal het doen.' Een tip vanuit mij is om het hele hoofdstuk te lezen. Ik vond het fantastisch! Toen ik uitgelezen was zag ik dat het koortje van mijn boekenlegger naast de bijbel in de vorm van een hartje lag! Erg tof! Ik heb die avond ook gebeden of God in de naam van Jezus Christus een plek voor Jiska wil bereiden in het koninkrijk van God.
Zaterdag 28 juli 2012 begonnen de twee weken Dabar op de camping. Wat deed ik zoal? 's Ochtends was er kinderclub, 's middags en 's avonds waren er activiteiten voor kinderen en jongeren en vanaf 22.30 was het hok van ons open voor jongeren om gewoon te 'chillen' en over diepere zaken te praten. Zondags was er 's ochtends een campingdienst en 's avonds een 'Sing-in'. Hier werden opwekkingsliederen gezongen en een stukje verteld. Beide keren was zondagavond droog en vooral bij de laatste avond was dit erg bijzonder. We hadden namelijk gebeden en ons vertrouwen uitgesproken. Voor aanvang kwam het met bakken uit de lucht. We hebben nog staan hozen. Tijdens de sing-in was het helemaal droog en na afloop begon het alweer te spetteren! Verder had ik nog een leuk momentje meegemaakt: tijdens een van de dagelijkse Bijbelstudies van ons team las ik in een liederen boekje de letters 'J' en 'I' onderaan een lied onder elkaar. Ik dacht aan Jiska en keek of ik het vervolg van haar naam kon vinden, nee niets. Ik keek op en net op dat moment heft iemand een pen naar haar gezicht waarop ik lees 'SKA' en in die 'A' was lachende een smiley verwerkt. Tof!
De laatste vrijdag van de twee weken Dabar kreeg ik iets heel fantastisch te horen van mijn teamleidster. Nu komt het:
Terwijl zij stille tijd hield, een dagelijks ingepland halfuurtje voor jezelf, hoorde zij in gebed het volgende (dit heeft ze letterlijk opgeschreven, de bladzijde uit haar dagboek mocht ik hebben):
'Allereerst werd 3x luid haar naam geroepen. Vervolgens zag ik water en een hand met een steen en een brief daarop gebonden. En tot slot 2 puzzelstukjes die een steeds duidelijkere eenheid vormen.'
Toen ze dit mij voor het eerst vertelde, de nacht van vrijdag 10 op zaterdag 11 augustus 2012, vertelde ze mij dat zij dus 3x de naam Jiska heeft horen roepen. Voordat ze dit te horen kreeg in haar gebed wist ze wel van Jiska af, maar ze was verder nou niet heel enthousiast over dit soort situaties. (ik hoop het zo goed verwoordt te hebben)
Verder vertelde ze mij dat dus over een hand met een steen en een brief met touw daaraan vastgebonden was, boven water. Tot slot waren de twee puzzelstukje wit, voor mij een erg belangrijk detail.
Super tof dit, heel erg bijzonder! Maar wat betekend dit nou. Ik wil het als volgt uit leggen:
Jiska! Jiska! Jiska! (Drie keer wordt haar naam geroepen, '3' is een bijzonder getal in de Bijbel. Er wordt gesproken over de drie eenheid van God: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Ook kraaide de haan drie keer.)
De zee representeert de rusteloze massa van de samenleving,
gewoonlijk onhandelbaar en wetteloos. De Hand representeert kracht! De steen
staat voor stabiliteit. En het touw is een symbool voor Jezus ( en zijn dood),
hij was immers gebonden met touwen in de tuin van Gethsemane. Het touw houdt de
witte brief vast! De witte brief zie ik als Jiska.
Ik maak hieruit op dat Jiska (nu, juist terwijl ze God niet
kent!) beschermd wordt in haar doen en laten. Hier maakte ik mij, voordat ik hierachter kwam (20-08-2012) mij juist zorgen om. De betekenissen heb ik trouwens via internet gevonden op de volgende sites:
(Dit waren de eerste betekenissen die ik tegen kwam)
Tot slot twee witte puzzelstukjes die een steeds
duidelijkere eenheid vormen, wit is de kleur van reinheid. Jiska is het ene
puzzelstukje en die andere, dat ben ik!
Het mooiste vind ik dat de puzzelstukjes wit zijn, dit betekend dus dat Jiska gered gaat worden. En
dat ze een eenheid gaan vormen, dat is puur (extra) genade!
Hoop en vertrouwen, dat is wat ik al die tijd hoog hield en die hoop en dat vertrouwen worden op een prachtige manier bevestigd door God!
Ik ben God erg dankbaar dat Hij tot mij blijft spreken en zoveel genade heeft.
Ik ben er dus nog steeds van overtuigd dat Jiska zal gaan geloven in de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
PS: Vanavond was de laatste sing-in op de camping om de gehele Dabar periode van zes weken af te sluiten. We zongen opwekking 710, en precies op het moment dat we de volgende regel zongen: 'Wachtend op Uw milde regen' begon het lichtjes te regenen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten